En toen was het echt tijd om die groove weer terug te krijgen...
Veel gebeurd, teveel om op te noemen, teveel dat ik niet wil opnoemen. Laten we het daar maar op houden.
Hoe doe je dat, je groove terugkrijgen? Veel mensen die me goed kennen vertellen me dat ik mezelf weer moet worden, alsof ze me vertellen dat ik even boodschappen moet gaan doen. Ga er maar eens aan staan, jezelf terugvinden.
Weet ik überhaupt wel hoe ik mezelf verloren ben is de vraag.
Ja, ik heb wel een idee daarvan, maar dat maakt de vraag hoe je jezelf terug moet vinden niet veel duidelijker. Waar ben ik in de tussentijd gebleven dan?
Geen idee, ik was in ieder geval niet daar waar ik moest zijn.
Wat een gedoe.
Nu is dus de vraag hoe ik dit ga aanpakken.
Mijn plan van aanpak op dit moment is domweg op zoek te gaan. Er zijn een aantal dingen waarvan ik verwacht mezelf te kunnen worden.
-Luisteren naar mezelf. Waar heb ik echt zin in, wat doe ik graag, waar heb ik lol in? Wat ik daarmee bedoel, is dat ik echt de dingen wil doen en ondernemen die ik echt wil, niet opgelegd door anderen. Heb ik zin om iets te gaan drinken met iemand, dan doe ik dat, wil ik liever thuis wat tijd voor mezelf dan mag dat ook. Dat betekent niet dat ik saai of een huismus ben, ik moet naar mezelf luisteren.
-Werken aan een positievere blik op het leven. Die heb ik altijd wel gehad. Ik ben nooit iemand geweest die alleen maar lachend door het leven ging maar ik had wel een positieve kijk op hoe de zaken er voor stonden en ging graag van het beste uit. Momenteel verwacht ik meer het ergste van alles wat er gebeurd. Ik lijk geen positieve uitkomst meer te kunnen verwachten, van wat dan ook, en dat negatieve, dat is funest, zuigt al je energie. Ik neem zoveel voorschotten op mijn sores, erg vermoeiend. Kwestie van gedachten afdwingen, ik denk dat dat kan, kwestie van oefening en doen.
-Mijn zelfvertrouwen opkrikken. Dit heeft momenteel veel te maken met mijn uiterlijk. Ik voel me geremd door lichaam zowel letterlijk als figuurlijk. Ook al ben ik 12 kilo afgevallen, ik ben er nog niet. Ik voel me letterlijk geremd omdat ik niet de kleding kan dragen die ik wil, ik voel me geremd in mijn bewegingsvrijheid door het vet dat in de weg zit en ik voel me niet vrouwelijk. Ik voel me figuurlijk geremd omdat ik me niet aantrekkelijk voel, iets wat ik wel altijd heb gehad. Ik vind het prettig me aantrekkelijk te voelen en dat doet mijn hele gemoed goed. Misschien wat oppervlakkig maar daardoor niet minder waar!
Goed.
Nog geen geweldige PVA maar het is iets.
De eerste twee zaken hebben vooral te maken met mijn grijze massa, die moet ik onder controle zien te krijgen. Zoals gezegd, kwestie van afdwingen, vermoeiend maar waar.
Voor wat betreft het zelfvertrouwen, ik denk dat beweging me op vele manieren zal gaan helpen.
Het zal me lichamelijk helpen en geestelijk schijnt het ook van alles te doen.
Maar, wat ga ik doen? Ik ben geen al te grote fan van de sportschool. Ik vind het er vaak stinken, ik ben geen fan van zweten met vreemden en ik heb nog geen les gevonden waar ik echt blij van werd.
Behalve korfbal, basketbal, wat sportscholen en een beetje kickboksen heb ik weinig uitgeprobeerd, en daar ga ik maar eens verandering in brengen.
En dus ga ik woensdag aanstaande naar 'hot yoga'. Yoga heb ik altijd al eens willen proberen, dat schijnt zo goed te zijn, je wordt er lenig van (en daar zie ik vele voordelen in...), gaat je zowel lichamelijk al geestelijk gezonder voelen en je gaat er beter uitzien, ik kan geen nadelen ontdekken. Hot yoga schijnt nog beter te zijn omdat je alle oefeningen doet met een temperatuur van 40 graden. Ik heb de site even goed doorgenomen, het advies is om minstens 3 keer een les te volgen eer je (eventueel) zou willen opgeven omdat het te zwaar of niet leuk is. Eng advies, wat moet ik daarvan denken, maar ik ga mijn best doen!
Dus woensdag de eerste stap op lichamelijk gebied, de rest speelt zich vooral veel in mijn hoofd af.
:-|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten